Again! :-)

Hoe gaat het in Holland? ;-) Hier gaat alles prima! De afgelopen dagen hebben we weer veel beleefd..

Zoals jullie weten, was ik zaterdag jarig! Erg leuke ervaring om eens in een ver, tropisch land jarig te zijn.. De dag begon eigenlijk als alle andere dagen. Wakker worden in een warme kamer.. Vervolgens even geskyped met familie, om daarna de felicitaties in ontvangst te nemen:). Rond 11 uur zijn we (zes meiden uit het complex) naar een zwembad gegaan, ‘Vos’ genaamd. Dit zwembad is een onderdeel van een militair complex. Het zwembad is gelegen in een mooie omgeving. Het is geen luxe zwembad, maar toch ‘iets’ groter dan het zwembad bij ons complex. Daar hebben we ons de rest van de middag goed vermaakt; genoten van de zon en het zwembad. Halverwege de middag kregen we even gezelschap. Dit kregen we van een erg schattig jongetje! Hij was onder de indruk van de ‘braune’ ogen van de hond. Daarna maakte hij even een babbeltje met ons. Dit lieve jongetje moesten we natuurlijk even vastleggen op de foto, die bij dit verhaal geplaatst zal zijn.

Weer teruggekomen bij onze kamers, ben ik even bij m’n bureautje gaan zitten om alle lieve, leuke berichten te lezen! Erg leuk om zoveel berichten te hebben als je je laptop aanzet, bedankt!

Ineens werd ik geroepen.. De postbode was er.. Maar niet zomaar een postbode.. Nee, een postbode met bloemen. Dit was aan mij gericht, voor m’n verjaardag. Op de foto zijn de mooie bloemen te zien;)

’s Avonds gingen we met alle mensen uit het complex uit eten, ter gelegenheid van mijn verjaardag. Met 18 mensen zijn we naar ‘Zus & zo’ gegaan. Een leuk restaurant waar veel verschillend eten te krijgen is; pasta’s, salades, biefstuk etc… Mijn voorkeur ging uit naar de lasagne. Dit was echt superlekker.. Maar mam, het is zeker geen concurrent voor je:P;). Na het hoofdgerecht hoort eigenlijk een nagerecht, was onze visie. De Mc Donalds was tijdens een taxirit al gesignaleerd. Dus jaaa… een milkshake scoren werd het volgende doel! Lekkerrr.. M’n “milkshake-verslaving” kan ik hier dus gewoon voortzetten..

Na nog even lekker in de hangmat nagenoten te hebben van de leuke, gezellige en vooral ook speciale verjaardag, ben ik weer onder m’n klamboetje gaan liggen… Op naar de volgende dag..

Zondag.. We gingen een trip maken naar de plantages. Leuk, maar het betekende wel vroeg opstaan. Om 7.45 uur moesten we aanwezig zijn bij de opstapplaats voor de boot. Met 11 mensen lieten we ons weer chauffeuren naar deze plaats. Om 8.00 uur vertrok de boot ‘Sweet Merodia’. De boot is van een Surinaamse schrijfster, Cynthia Mc Leod. Haar boek ‘Hoe duur was de suiker’ is een bekend literair boek. ‘Vaarwel Merodia’ speelt zich af in de 19e eeuw. Hierin beschrijft ze het wel en wee van de fascinerende familie Merode; een familie die door haar kleurrijke samenstelling model staat voor het hedendaagse Surinaamse volk. ‘Sweet Merodia komt dus voor in één van haar boeken.
Het ontbijt werd verzorgd aan boord. Voor iedereen was er een broodje. Daarna begon de tocht. We vaarden over de Surinamerivier, die later overging in een andere rivier. Tijdens de boottocht vertelde de vrouwelijke gids veel verhalen over de geschiedenis (bv. Slavernij en de vele plantages) van Suriname. De verhalen waren erg lang, waardoor het me moeite kostte me nog te concentreren op de verhalen. Het uitzicht vanaf de boot was super, wat een omgeving! De eerste stop was bij plantage ‘Rust en werk’. Op deze plantage waren wat armoedige huisjes te zien. De mensen hadden het niet breed. We zijn bij een aantal huisjes geweest. Deze mensen zorgden ervoor dat de garnalen verkocht konden worden. De vele garnalen werden gedroogd. De mensen zijn erg gastvrij en hebben er helemaal geen problemen mee dat er zoveel mensen komen kijken. Ze zien er overigens erg gelukkig uit en het ziet eruit dat ze een hechte band met elkaar hebben. Verder zijn we op deze plantage naar een kleine begraafplaats geweest. Hier ligt een familie begraven die eerder de plantage hebben gerund. Tijdens het lopen hebben we erg veel vruchten en bomen gezien, die in Nederland absoluut niet voorkomen. Erg leuk!

Teruggekomen op de boot, kreeg iedereen weer een broodje. Het drinken was onbeperkt, maar dit is eigenlijk ook een vereiste met het warme weer! Drinken, drinken, drinken…

Ondertussen vaarden we naar een volgende plantage. Deze heet ‘Frederiksdorp’. Deze plantage zag er totaal anders uit dan de vorige. Het was opmerkelijk dat hier veel meer luxe was, in tegenstelling tot de andere plantage. We hebben een rondje gelopen op de plantage. Onderweg gepauzeerd in de hangmat, die ik ondertussen heerlijk ben gaan vinden.
Terug op de boot hebben we geluncht, ontzettend lekker! Daarna begon de terugtocht. Tijdens de terugweg kwam het regen met bakken naar beneden vallen, wat hier wel vaker gebeurt. Na zo’n bui gaat de zon weer schijnen en is het meteen weer warm, alsof er niks is gebeurd.

Bij terugkomst in het complex, was het wel tijd om de bikini aan te doen en een verkoelende duik in onze swimmingpool te nemen! Vervolgens even weer socializen in de bekende hangmatten.

Voor m’n verjaardag heb ik een pakje speelkaarten gekregen… Deze hebben we ’s avonds benut. Even een ‘potje pesten’.

Morgen gaan we opnieuw naar het RKBO en het ministerie van onderwijs. Hopelijk wordt ons een stageplaats toegewezen, duimen!

Zo, dit was het nieuws uit Suriname. Tot de volgende keer! Ennem… ik verwacht wederom berichten :-P (Hè, lieve Bruder:P)

Veel Liefs!